بررسی رسوبات دریاچه ای زمین لغزش سیمره، جنوب غرب پلدختر

زمین¬لغزش سیمره بزرگ¬ترین زمین¬لغزش شناخته¬ی جهان، در جنوب¬غرب شهرستان پلدختر واقع است که بیش از 10000 سال پیش و احتمالا در اثر زلزله¬ای بزرگ¬تراز 5/7 ریشتر رخ داده است. این حرکت باعث بسته شدن مسیر رودخانه¬های سیمره، کشکان و آبراهه¬های بزرگ دیگر گردیده و در اثر این حرکت دریاچه¬های چهارگانه به نام¬های جایدر، سیمره، ساحلی و گری¬بلمک ایجاد شده¬اند. با بررسی رسوبات دریاچه¬ای منطقه و تعیین 7 منطقه برای برداشت نمونه، مطالعات منطقه آغاز شد که تعداد60 نمونه رسوب از 7 منطقه جمع¬آوری وبرای آزمایش¬های دانه بندی مورد مطالعه قرار گرفتند. دو آزمایش غربال مرطوب برای ذرات درشت¬تر از 063/0 میلی¬متر و اولتراسوند جهت ذرات کوچک¬تر انجام گردید. داده¬های حاصل از آزمایش و جمع¬آوری اطلاعات دیگر از قبیل: زمین¬شناسی، زمین¬ریخت¬شناسی، تکتونیکی منجر به ترسیم 5 برش عمودی و 12 مقطع عرضی از منطقه مورد تحقیق گردید. با توجه به مطالعات رسوب¬شناسی و با کمک مطالعات دیگر نتایجی در ارتباط با رسوبات دریاچه¬ای زمین¬لغزش، مکرر بودن آن، پادگانه¬های دریاچه¬ای موجود و تغییر مسیر رودخانه¬ی کشکان به سمت غرب بدست¬آمد. نتایج حاصل از مطالعات نشان می¬دهد که رسوبات دریاچه¬ای به جز در رسوبات دریاچه¬ای جایدر دارای تناوب با رسوبات رودخانه¬ای می¬باشد. رسوبات دریاچه¬ای سیمره دارای چهار پادگانه¬ی دریاچه¬ای است. رسوبات دریاچه¬ی جایدر طی یک مرحله رخ داده است. در رسوبات دریاچه¬ای ساحلی نیز دو تراس دیده می¬شود. با توجه به رسوبات لغزشی و دریاچه¬ای موجود دو مرحله حرکت در زمین¬لغزش اصلی اثبات می-شود. با توجه به اختلاف ارتفاع رسوبات لغزشی روبروی رودخانه¬ی کشکان و سازند گچساران که در غرب این رودخانه قرار دارد، همچنین فرسایش¬پذیری و انحلال مصالح سازند گچساران، پس از سرریز کردن آب به دریاچه¬ی سیمره وشکسته شدن سد زمین¬لغزشی سیمره، جهت جریان آب به سمت غرب تغییر یافته است.